week 11

Dus deze week waren mijn aktiviteiten zoals altijd spelen in de tuin, wandelen in het stadspark en ook al op het voetpad, en rusten.
Maar ik heb al gezegd dat ik zo graag dada ga, dus 's morgens en 's avonds rijd ik mee naar de statie om mama weg te voeren of te halen en samen zijn wij al veel op bezoek geweest; ik ben mee gegaan naar een eetfestijn van een voetbalploegske (en heb daar de atmosfeer opgefleurd met een mitraillet heerlijke protten terwijl ik zo braaf lag te slapen) en zoals ge in diavoorstelling 5 kunt ziet, ook bij Evi en Dirk.
Dat maakt allemaal deel uit van mijn socialisatie-proces. Nieuwe mensen zien en ook andere beestjes. Maar Floris, de kater van Evi, voelt mij nog niet zo goed aan en vindt dat ik maar beter op respektabele afstand blijf; blazen dat die kan en proberen mij schrik aan te jagen met zijn dikke staart! En ik ben niet bang hoor en ik zou hem niets doen hoor, maar hij verstaat mijn taal niet. Geduldig afwachten naar het schijnt.

Aja, ik ga nu ook alle dagen wandelen bij ons in de buurt of in het stadspark. Al moet ik het zelf zeggen, "ik doe dat goed". Maar het mag nog niet te ver zijn hoor. En al die mensen die mij zo'n mooi beesteke vinden. Ge kunt niet geloven hoeveel er mij zouden willen. Ze mogen wij wel even oppakken of strelen, maar ik ben toch zo graag bij mijn mama of mijn papa, die ik na 4 weken toch heel goed van iemand anders weet te onderscheiden. De andere zeggen dan, "amaai, hij kent u al goed".
Aan de lijn lopen is al okee, maar soms durf ik nog wel eens te trekken en dat mag niet van de papa. Dan moeten we even halt houden en daarna stappen we weer verder zonder te trekken. De papa en mama willen dat de andere mensen zeggen "zie eens hoe vlot en zonder trekken dat hondje meewandelt". Ik zal dan maar heel flink mijn best blijven doen.

Ondanks al die beweging en bezigheden,
weeg ik nu 2,5 kg. Dat is dus + 600 gram op twee weken tijd
Ik ben nu op mijn pootjes 21 cm hoog en mijn lijfje (van mijn neusje tot mijn protje) is 39 cm lang. Mijn lange staart dus niet meegerekend. ('t moet just zijn hé)

Eten, drinken, slapen

Ik eet nog steeds 3 keer per dag natte voeding van Butcher en ook staan er steeds puppykorreltjes. Ik heb zo'n grote eetlust dat alles binnen de kortste keren op is. Maar weet ge wat ze zeggen? Dat het van mijn schrokken is dat ik achteraf zoveel (stinkende) windjes laat vliegen; vooral in mijn slaap, omdat ik dan volledig ontspannen ben.
Van slapen gesproken; de papa is nogal met mij bezig hoor! Om 6u15 staat hij op om met mij in de tuin naar mijn hondentoilet te gaan. Een ferme pipi, soms ook al een tripke en met veel geknuffel en een snoepje als beloning terug naar binnen. Laat ons zeggen dat ik 2 nachten op 3 erin slaag om proper te blijven. Ik slaap in mijn bench maar met het deurtje open en enkele kranten op de vloer. Dus soms gebeurt er nog eens een accidentje, maar dan meestal op de kranten.
Als we terug binnen zijn slaap ik tot rond 8 uur op de papa zijn schoot. Ook in de voormiddag en na de middag doe ik nog een grote dodo. Van al dat ravotten wordt ik wel nog moe hoor!

In de voormiddag, na een spelletje 'apporteren' is er ook mijn dagelijkse kam- en borstelbeurt, en worden mijn oogjes en oortjes proper gemaakt.
En zo zie ik er dan uit.
De rest van de dag gaan ze om het uur met mij naar het hondentoilet, al gebeurt het ook nog wel eens dat ik tussendoor een plasje doe op het krantenpapier.
Maar toch hoor, ik heb nu al enkele keren laten merken dat ik 'moet' door aan de deur te gaan staan. En soms hebben ze het gezien, soms ook niet. En dan eigen schuld, grote bult hé!


's Avonds is het een beetje playtime maar al snel val ik in slaap. +/- 22u30 een laatste (slaapdronken) plasbeurt en dan nog efkes op 't schootje in slaap vallen waarna de papa mij in mijn benchke legt voor een lange nacht. En 's anderedaags herbeginnen we gewoon van vooraf aan.


Leren
Wij zijn begonnen met dingetjes aan te leren.

Het eerste dat ik geleerd heb, is dat ik niet mag tegen de benen opspringen als mijn eetbakje klaargemaakt wordt. Ik zet mij dus een meterke achter die beentjes, maar als mijn maaltijd klaar is ben ik niet meer te houden en storm ik enthousiast naar mijn bench om in recordtijd mij te goed te doen aan al dat lekkers.

even geduld, 't is zo op




ze willen dat ik braaf wacht
en niet op de benen spring

Als ik mij even rek, dan zie ik misschien wat de pot schaft

We zijn begonnen met 'zitten op bevel'.
Dat zal nog wat oefening vragen hoor! Het fijne van dat leren is dat ik veel snoepjes krijg, maar na een tijdje verveelt het mij; gelukkig stoppen ze er dan snel mee.
O, ja, wat ik al goed kan, is reageren op mijn naam. Wel gemakkelijk want zo weet ik tenminste dat het tegen mij is dat ze iets willen zeggen.