Beste wensen voor 2009

Mens , wat is het al lang geleden dat wij nog iets van ons lieten horen hé!

"Wegens te druk", zegt mijnen papa. Wat hij daarmee wil zeggen wetekik nie zulle; voor mijn part is het de voorbije weken nie anders geweest dan tevoren.

Alhoewel, ik heb den 17den weer 2 prikken in mijn billeken gehad. Die Marie heb ik nu wel door zulle! Elke keer dak da madam zie ist van da. "A mijn zoeteken" en na even bepotelen is ze daar mee haar naaldwerk! Ze heeft nu wel verteld dat de vaccinaties allemaal gedaan zijn. 't zou te mooi zijn om waar te zijn, want als wij buiten 'Vlaanderen' zouden gaan, moet ik een maand van tevoren nog één prikje krijgen tegen Rabies(ne slimmen naam voor hondsdolheid). Maar ik bennekik niet dol hoor, alleen soms een beetje veel uitgelaten, maar na een uurke is dat wel over; moeten ze daarvoor dan weer piekje geven. Ik ben daar elke keer een dagske nie goe van hé!

Aja, we gaan dus samen echt wel weg ze. Op Kerstavond was er bezoek en....

oei , eerst moet ik iets anders vertellen:

Ik heb er een nieuw vriendeken bij ,eigenlijk 2, maar ik begin met tante Ellen.

Ge weet of misschien ook niet dat ik 2 tantekes heb; Evi en Ellen. Van Evi en haar vriend Dirk hebben we al eens gesproken en beeldekes getoond op haar appartement (da is zo nen hoge stenen berg met gaten waarin mensen en die kat, Floris, leven).

Maar tante Ellen die was in Mexico (lees daarover op http://ellenverhofstadt.blogspot.com/) en den 23ste is zij samen met vriend Lukas in zo nen grote vogel van ginder naar hier gevlogen. Zij heeft het wel voor mij (allee da peins ik toch) want zij is nen echte speelkameraad. De Lukas een ietsiepietsie minder, maar dienen heeft zo nen groten baard om eens aan te bijten!!!.

Awel, nu da ge mee zijt, op Kerstavond is Ellen, Lukas en mamalukas, Evi en Dirk en ook de mama van mijnen papa bij ons komen eten. Plezant dat da was. Van 't een schootje op 't ander; alsmaar snoepekes en..... ook pakskes; en ook voor mij:van die lekkere tandenborstels om op te knabbelen.

Ik ben er ook in gelukt om de meme voor mij te winnen. zie maar:

En nu dus over dat weggaan; wij hebben van Ellen, Lukas en mamalukas een Bongoboekske 'honden welkom 2009' gekregen. Dus papa, mama en ikke gaan in 2009 op hotel: de papa vond al direkt zijn goesting; de Hoge Veluwe in Holland! Aaijaaijaai, daar komt mijn extraprikje er aan!Doeme toch, als ze nu eens Vlaanderen en Nederland samenbrachten, dan moedekik geen extraprik krijgen!

Nog iets over mijn 2de nieuw vriendje(eigenlijk vriendinneken): Prutsken is de naam. Zij is het hondje van Marleen en Theo die in Impe (Lede) wonen. Wij zijn daar op bezoek gegaan. De verstandhouding tussen mij en Prutske is even goed als tussen mijnen papa en mama en hun vrienden Marleen en Theo. Ik mag daar zoveel op vakantie gaan als dakik wil. Tof hé!!!!

Ge ziet, d'er is toch wel het een en ander om over te vertellen na een paar weken.

Oefeninkskes

Wilt ge ook nog iets weten over mijn oefeninkskes met de papa?

Eerst een primeur: de mama heeft mij 'pootje geven' aangeleerd en nu snap ik waar da goe voor is; elk pootje levert een aaiken en vooral een snoepje op. Had ik maar meer pootjes héééé !!!!

Bij onze dagelijkse wandeling stap ik (meestal) zonder trekken aan de lies mee; maar er is meer.... Als wij een straat oversteken, zegt mijnen papa altijd 'wachten' en dan heeft hij mij geleerd dat ik naast hem op mijn poep moet gaan zitten en wachten tot hij zegt "ja" om samen met hem snel de straat over te steken. Dat kunstje had ik snel onder de knie, vooral omdat ik van mijn wild entoesiaste papa aan de overkant van de straat telkens een snoepje krijg.

Het slapen in de bench is een echt succes geworden. Ik slaap van half elf 's avonds tot 's morgens rond acht uur, half negen in één stuk zonder ook maar iets in mijn nestje gedaan te hebben van pipi of kaka. En ook blijf ik daar stilletjes genieten van de warmte van mijn kersenpitten kussen-tje, ook als zij overdag efkes weg moeten voor boodschapskes te doen, want dan vind ik in mijn benchske verrassingskes; snoepjes, een nieuw beentje om op te knabbelen, een speeltje....

Door die nachten in de bench heb ik ook geleerd om zindelijk te worden. Ik heb ook gesnapt hoe blij mijn mama en papa zijn dat ik buiten ga voor pipi of kaka. Tot vorige week droegen zij mij buiten, maar ik ben ik geen beebeeken meer hé: ik stap zelf mee naar buiten, ofwel omdat het mij gevraagd wordt, maar ook al omdat ik hen toon dat ik wel eens efkes buiten zou willen(eens aan het terrasvenster gaan kijken en dan naar de achterdeur gaan betekent 'pipi doen', voor nen kaka eens naar hen toeschuiven op mijnen poep, zodat ik ook mijn anaalkliertjes al meteen activeer). Op een raar accidentje niet te na gesproken, mogen wij zeggen dat ik op 4 maanden zo goed als zindelijk ben.

Jaja, ik ben dus van 24 december 4 maand geworden. Omdat het zo koud was, en vooral omdat ik zo gegroeid ben, kreeg ik een spiksplinternieuwe wintervest (met kaweetje erin) en een groter harnasje om te gaan wandelen. Kijk maar op ' t fotoken. En na nieuwjaar ben ik ook aan een nieuw reistasje toe, wegens te klein geworden.

Het is er dan toch van gekomen om dat grafiekske met mijn groeicurve in ons blogske in te lassen. Als jullie onderstaande link aanklikken zien jullie mijn evolutie.

http://www.myhillspuppy.com/Interactive-Growth-Chart.aspx?UserID=170023&PetID=6c8951c5-0a59-45c0-b14d-4d047bd88fc9&ReturnURL=%2fInteractive-Growth-Chart.aspx
Ik hoor dus thuis bij de kleine hondjes die volwassen tussen de 5 en de 10 kg zullen wegen. Zoals jullie zien volg ik mooi in het midden het ideale gewicht. We gaan ons best doen om dat zo te houden.

Terug naar het blogsken : in de diavoorstelling in de rechter bladhelft (diavoorstelling :Bruno 4 maanden) een reeks nieuwe prentjes.